Δ. Νίκου Καζαντζάκη οικόπεδο 1.643 τ.μ., αμφιθεατρικό, σ.δ. 0,2, σ.κ. 0,1, πρόσοψη 18 μ., άρτιο, οικοδομήσιμο, κτίζει 600 τ.μ., περίφραξη, 17.000 μ. από θάλασσα, θέα θάλασσα, Οικόπεδο 1643 τ.μ. εντός σχεδίου στα Πεζά, αμφιθεατρικό, σε ήσυχο σημείο περιμετρικά του χωριού με πρόσβαση από άσφαλτο και με ωραία θέα βουνό και κάμπο Τα Πεζά είναι χτισμένα ανάμεσα σε πλήθος αμπελοκαλλιεργείων και ελαιώνων, 17χλμ νότια της πόλης του Ηρακλείου, σε υψόμετρο 310 μ. Στον οικισμό μένουν 441 άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την ελαιοκομία, την αμπελοκαλλιέργεια, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι που εργάζονται σε κατασκευαστικές επιχειρήσεις ή ακόμα ασχολούνται με το εμπόριο. Στα Πεζά παράγεται λάδι εκλεκτής ποιότητας με ονομασία προέλευσης, καθώς και επώνυμο Π.Ο.Π κρασί. Η τυποποίηση των προϊόντων γίνεται σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται στην ?Ένωση Πεζών?. Αρκετά είναι και τα ιδιωτικά οινοποιία που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και παράγουν ποιοτικό κρασί. Για το λόγο αυτό η περιοχή αποτελεί σημαντικό σταθμό στους δρόμους του κρασιού και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εξόρμησης εκείνων που ενδιαφέρονται για τον οινοτουρισμό. Την οινοποιητική παράδοση της περιοχής πιστοποιούν και τα χτιστά μεσαιωνικά πατητήρια που βρίσκονται κοντά στο ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου. Επίσης, στο χωριό βρίσκεται το δημαρχείο, καθώς τα Πεζά είναι η έδρα του δήμου Αρχανών Αστερουσίων. Ανέκαθεν, τα Πεζά αποτελούσαν συγκοινωνιακό κόμβο της περιοχής, καθώς είναι ενδιάμεσος σταθμός του Ηρακλείου με τα χωριά της Μεσαράς. Το χωριό είναι πολύ παλιό. Αναφέρεται σε έγγραφα του 1212 ως Piscia, ενώ σε συμβόλαιο του 1271 ως Pesee. Στην επαρχία Πεδιάδας αναφέρεται από τον Καστροφύλακα ,το 1583, με το όνομα Pesa με 214 κατοίκους, καθώς και από το Βασιλικάτα το 1630. Στην Τούρκικη απογραφή του1671 αναφέρεται ως Peze, με 39 χαράτσα, ενώ στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 ως Peza, με 5 χριστιανικές και 5 τούρκικες οικογένειες. Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται στο Δήμο Αγιών Παρασκιών, με 157 χριστιανούς και 34 Τούρκους κατοίκους. Το 1900 είναι στον ίδιο Δήμο με 222 κατοίκους, το 1920 έδρα αγροτικού Δήμου με 341 κατοίκους. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το χωριό αποτελούσε στρατηγείο των κατοχικών δυνάμεων της περιοχής. Συγκεκριμένα, το πετρόχτιστο οίκημα που βρίσκεται δίπλα και νότια από την ημιτελής τότε εκκλησία του Αγίου Νικολάου φιλοξενούσε τη σημαία των Ναζί και τους γερμανούς στρατιώτες τους, καθώς οι ιδιοκτήτες του είχαν εκδιωχθεί βιαίως., τιμή 82.000€ (367828). Golden Home